مقایسة میزان دقت سونوگرافی با سی‌تی اسکن بدون مادة حاجب در تشخیص سنگ‌های مجاری ادراری

زمینه و هدف: تعیین حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی، و دقت سونوگرافی در مقایسه با سی­تی اسکن بدون مادة حاجب در تشخیص سنگ­های ادراری است.   روش بررسی: این مطالعه از مهر تا اسفند ماه 1390 بر روی بیماران با سنگ ادراری دیده شده در سی­تی اسکن بدون تزریق انجام شد و در همان روز سونوگرافی بدون آمادگی روده­ای، توسط رادیولوژیست غیر مطلع از نتیجة سی­تی اسکن انجام شد. سپس اطلاعات سی­تی اسکن و سونوگرافی شامل اندازه و محل سنگ­ها جمع­آوری و آنالیز آماری انجام گردید.  یافته­ ها: حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی و دقت سونوگرافی نسبت به سی­تی اسکن در تشخیص سنگ­های کالیس­های کلیه، لگنچه، حالب و مثانه به­ترتیب تعیین گردید. در مجموع حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی و دقت کلی سونوگرافی نسبت به سی­تی اسکن به­ترتیب: 7/78، 7/91، 9/91، 4/87 و 2/88 درصد بود. نتیجه­ گیری: سونوگرافی روش مطمئنی در تشخیص و تأیید سنگ­های لگنچه و مثانه است، اما در خصوص تشخیص سنگ­های  حالب و کالیس روش مطمئنی محسوب نمی­گردد. نهایتاً سونوگرافی با توجه به اینکه با دقت بالا می­تواند عمده سنگ­های ادراری را مشخص نماید و فاقد اشعة مضر رادیولوژی است، لذا به عنوان اولین اقدام تشخیصی پیشنهاد می­گردد. بدیهی است با توجه به اینکه در بررسی سنگ­های کوچکتر از 3 میلی­متر و سنگ­های حالب و کالیس از دقت لازم برخوردار نیست، لذا در صورت ظن بالینی و عدم مشاهدة سنگ در سونوگرافی روش  سی­تی اسکن مولتی­اسلایس پیشنهاد می­گردد.